Σημεία της πόλης , κι όχι μόνο, όπου φωλιάζει το παράλογο, το αυθόρμητο και το ανθρώπινο απο τον Γιάννη Ιωακειμίδη.

Γιάννης Ιωακειμίδης, Ντόπιος τριών πόλεων. Ανασαίνει μέσα σε διαδρόμους βιβλιοπωλείων και στα στενά των πόλεων. Λατρεύει τόσο πολύ την φωτογραφία και την ροκ που η κοπέλα του αναγκάστηκε να μάθει κι απ τα δύο.

Και μία γόπα. Τι το ιδιαίτερο μπορεί να έχει; Καταρχήν είναι ολόκληρη. Που σημαίνει ότι ο άνθρωπος αυτός δεν πρόλαβε να την ευχαριστηθεί. Ένας καπνιστής (κι αυτό το γνωρίζω ως πρώην καπνιστής) δεν αφήνει έτσι εύκολα μία ολόκληρη γόπα. Και βρίσκω ολοένα και περισσότερες ολόκληρες γόπες πεταμένες στους δρόμους. Δίπλα σε στάσεις περισσότερο αλλά και όχι μόνο. Ο χρόνος πιέζει ολοένα και περισσότερο. Και γεμίζει ο δρόμος πεταμένες στιγμές.

Ένα από τα πιο σουρεαλιστικά μπαλκόνια. Αν και η σκάλα δεν πάει πίσω.  (Πειραιάς)

Ένα απρόσμενο αλλά ταιριαστό ζευγάρι. Δεν στήθηκε επίτηδες. Απλά μία η σακούλα που σκίστηκε. Μία η βροχή. Έτοιμο. (Άγιος Νείλος - Πειραιάς)

Η κυρία μπορεί να καμουφλάρεται ενώ ταυτόχρονα διακοσμεί τον όλο χώρο (Κουκάκι)

Συντήρηση του μνημείου των μελών της ΠΕΑΝ στον πεζόδρομο της Γλάδστωνος (κέντρο Αθήνας)

Μια προσωπογραφία πάνω σε σκισμένες αφίσες. Προσωπικά μου θυμίζει τον Οδυσσέα Ανδρούτσο. Περιοχή Νέου Κόσμου.

Ροζ είναι καλύτερη αυτή η κολόνα. Περιοχή Μενιδίου.

Στην Ελλάδα της Κρίσης κάποιοι διαφυλάσσουν την ανθρωπιά. Δίπλα από φωτοτυπάδικο στο Μαρούσι.

Όταν το μεράκι έχει κέφια. Έξω από μαγαζί υδραυλικού στον Πειραιά.