Taş çatlasa da onlara açtıramazsın Çiftliklerinin pencerelerini… İlgi alanlarında senin gibiler yok Sen yoksun… Bunu anlamalısın artık Zaman ayıramazlar sana!
Onların gözleri hep yukarılarda Bel büküp Gerdan kırarken Padişaha... sultana Seni tanırlar mı hiç?
İşin aslını sorarsan İplerinin uçları Başkalarının ellerinde Onların kendilerini kral zannetmelerine Sen hiç aldırma!
Boş umutlarla Yersiz beklentilerle Seni insan yerine Koymalarını bekleme...
Kapalı kapıların adamlarına Yüzlerce mektup yazsan Görüşmek ya da konuşmak istesen Tek bir cevap dahi alamazsın... Aman ha dikkatli ol Üstüne üstlük Şımartırsın onları Kendilerini bir şey zannederek Tepeden bakarlar sana!
Onlar birbirlerinin sırtlarını Sıvazlamayı severler… Sana sadece Konuştuklarını "imrene imrene" dinlemek Yazdıklarını "göklere çıkararak" övmek Yaptıklarını "alkışlarla" ödüllendirmek düşer...
Zaman kaybedip Başka şeyler düşünerek Kendini oyalama.
Newsletter
Subscribe
Contact
Search
